warrant

[ˈwɔrənt]

1.

n.

1) падста́ва f.

He had no warrant for his actions — Ён ня меў нія́кай падста́вы для сваі́х учы́нкаў

2) пісьмо́вы дазво́л, о́рдэр -у m.

a warrant to search the house — о́рдэр на ператру́с у до́ме

3) абяца́ньне n., гара́нтыя f.

2.

v.t.

1) дава́ць дазво́л

2) апра́ўдваць

Nothing can warrant such rudeness — Нішто́ ня мо́жа апраўда́ць таку́ю гру́басьць

3) абяца́ць; гарантава́ць

The shopkeeper warranted the quality of goods — Кра́мнік гарантава́ў я́касьць тава́раў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перавыша́ць

1. (перавысіць норму) übertréffen* vt, über stéigen vt; überrágen vt;

перавыша́ць узро́вень das Niveau [-´vo:] überschréiten*; über dem Stand líegen*;

2. (парушыць мяжу, дазвол) überschréiten* vt;

перавыша́ць паўнамо́цтвы die Vóllmacht überschréiten*;

перавыша́ць ула́ду die Macht missbráuchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

liberty

[ˈlɪbərti]

n., pl. -ties

1) во́ля f.; незале́жнасьць f.

2) пра́ва n., свабо́да f.

liberty of speech (action) — свабо́да сло́ва (дзе́яньня).

3) дазво́л -у m., зго́да f.

4) прывіле́і, правы́ pl.

5) во́льнасьць f., лі́шняя фамілья́рнасьць

•

- at liberty

- take liberties

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

магчы́

1. können* vi, imstánde [im Stánde] sein; vermögen* vi (высок.);

я зраблю́ ўсё, што магу́ ich werde álles tun, was ich kann [was in méinen Kräften steht];

2. (мець права, дазвол) ці магу́ я ўвайсці́? darf ich heréinkommen [éintreten]?;

◊

не мо́жа быць! (das ist doch) únmöglich!, das gibt es doch nicht!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапуска́ць, дапусці́ць

1. (даць дазвол) zúlassen* vt; den Zútritt gestátten; gestátten vt;

2. (палічыць за магчымае) ánnehmen* vt; zúgeben* vt; für möglich hálten*;

3. (прыладзіць, падагнаць) ánpassen vt, éinpassen vt; nácharbeiten vt;

дапуска́ць памы́лку éinen Féhler máchen;

◊

дапу́сцім, што… ángenommen, dass…;

гэ́тага не́льга дапуска́ць das kann [darf] man nicht zúlassen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

release

[rɪˈli:s]

1.

v.t.

1) вызваля́ць; выпушча́ць (з турмы́)

2) адпуска́ць

3) аддава́ць, перадава́ць

I released my right to the property — Я адмо́віўся ад пра́ва на ўла́снасць

4) выдава́ць (кні́гу, кружэ́лку)

2.

n.

1) вызвале́ньне n.

2) адмаўле́ньне ад пра́ва

3) дакумэ́нт аб вызвале́ньні

4) дазво́л -у m.

•

- press release

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clearance

[ˈklɪrəns]

n.

1) паля́нка f., ля́да n.

2) пацьве́рджаньне n.

3) дазво́л -у, до́пуск -у m.

He passed the security clearance — Ён атрыма́ў до́пуск да сакрэ́тнай пра́цы

4) запа́с -у m., во́льны прасто́р

The car had a clearance of one meter on each side of the gate — Між бра́май і а́ўтам быў мэ́тар запа́су з ко́жнага бо́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grant

[grænt]

1.

v.t.

1) дава́ць (то́е, пра што про́сяць); дазваля́ць

to grant scholarship (permission) — даць стыпэ́ндыю (дазво́л).

2) прызнава́ць праўдзі́вым; згаджа́цца, прызнава́ць слу́шнасьць

3) узнагаро́джваць, надава́ць (правы́, прывіле́і); афіцы́йна перада́ць каму́ маёмасьць

2.

v.i.

згаджа́цца на што

3.

n.

1) атрыма́нае пра́ва (прывіле́й, зямля́), грашо́вая дапамо́га; стыпэ́ндыя, дата́цыя, субсы́дыя f.

2) прызна́ньне, нада́ньне (пра́ва); перада́ча f. (маёмасьці)

•

- take for granted

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дазво́ліць

1. (даць дазвол) erláuben vt, gestátten vt;

2. (дапусціць) zúlassen* vt;

дазво́ліць каму-н займа́ць якую-н паса́ду j-n zu éinem Amt zúlassen;

я ні ў які́м ра́зе не магу́ гэ́тага дазво́ліць ich kann das auf kéinen Fall zúlassen;

3. (адобрыць, згадзіцца) bewílligen vt, genéhmigen vt;

4. (даць магчымасць) ermöglichen vt; éine [die] Gelégenheit bíeten*;

дазво́льце спыта́ць gestátten Sie die Frage;

зашма́т сабе́ дазваля́ць sich (D) zu viel herausnehmen* [erlauben]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

überlassen

I überlassen

* vt разм. пакіда́ць, прыхо́ўваць, зберага́ць

II überlássen

*

1.

vt

1) уступа́ць, аддава́ць, прада́ць

2) дава́ць (магчымасць, права, дазвол і г.д.); дазваля́ць

er hat es mir ~ zu entschéiden — ён даў мне магчы́масць [пра́ва] выраша́ць

sich (D) selbst ~ sein — быць пакі́нутым сам на сябе́

3) перадава́ць, давяра́ць (работу, хворага і г.д.)

2.

(sich)

(D) аддава́цца (разважанням, адчаю і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)