solemnize

[ˈsɑ:ləmnaɪz]

v.t.

1) урачы́ста сьвяткава́ць, адзнача́ць

2) адпраўля́ць, служы́ць (імшу́, багаслу́жбу)

The marriage was solemnized in the cathedral — Шлюб адбы́ўся ў катэ́дры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

marriage

[ˈmerɪdʒ]

n.

1) шлюб -у m., жані́мства n.; жані́цьба f. (для мужчы́ны), за́мужжа n. (для жанчы́ны); шлю́бнае жыцьцё

to contract, make a marriage — заключы́ць жані́мства

to give in marriage — выдава́ць за́муж

2) шлюб -у m. (цырыманія́л)

3) блі́зкае ядна́ньне, це́сная су́вязь

4) зьліцьцё дзьвюх фі́рмаў, або́ ку́пля аднае́ фі́рмы друго́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wedding

[ˈwedɪŋ]

1.

n.

1) шлюб -у m.

2) вясе́льле n.

2.

adj.

вясе́льны

wedding cake — вясе́льны карава́й або́ торт

wedding dress — шлю́бная суке́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Héirat

f -, -en шлюб, жані́цьба; заму́(жа)ства

éine ~ schlíeßen* — жані́цца, выхо́дзіць за́муж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скасава́ць áufheben* vt; (áuf)lösen vt, annu|líeren vt (дагавор); bréchen* vt (здзелку);

скасава́ць шлюб die Ehe schéiden*;

скасава́ць зака́з ábbestellen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vollzíehen

*

1.

vt выко́нваць, учыня́ць, ажыццяўля́ць

die Éhe ~ — узя́ць шлюб

2.

(sich) адбыва́цца, рабі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hóchzeit

f -, -en вясе́лле, шлюб

◊ es ist nicht álle Táge ~ — ≅ не заўсёды кату́ ма́сленіца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wed

[wed]

1.

v.t.

1) жані́ць (дзецюка́); выдава́ць за́муж (дзяўчы́ну); дава́ць шлюб

2) Figur. спалуча́ць

2.

v.i.

1) бра́цца шлю́бам, жані́цца

2) Figur. заця́та трыма́цца (ду́мкі, по́глядаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

касава́ць

1. (закрэсліваць) stréichen* vt, dúrchstreichen* vt;

2. (ліквідаваць) áufheben* vt; ábschaffen vt; annullíeren vt (закон і г. д.); áuflösen vt;

3. (пра шлюб) schéiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vermählen

1.

vt жані́ць, выдава́ць за́муж

2.

(sich)

(mit j-m) браць шлюб (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)