шлюб м

1. Éhe f -, -n;

шлюб з каха́ння Líebesehe f;

шлюб з разлі́ку Vernúnft¦ehe f, Verstándes¦ehe f;

няро́ўны шлюб Míssheirat f -, Mesalliance [meza´lĭã:s] f -, -n;

фікты́ўны шлюб Schéinehe f;

пасве́дчанне аб шлюбе Héirats¦urkunde f -, -n;

уступі́ць у шлюб héiraten vi, vt, sich verhéiraten, die Éhe schlíeßen*;

грамадзя́нскі шлюб stándes¦amtliche Tráuung;

быць у шлюбе verhéiratet sein (з кім-н mit D);

2. (абрад) Éheschließung f -, -en; Tráuung f -, -en (царкоўны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

civil marriage

грамадзя́нскі шлюб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разве́дзены (пра шлюб) geschíeden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

marriage of convenience

шлюб з разьлі́кам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бігамі́я ж (двайны шлюб) Bigamíe f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Géldheirat

f -, -en шлюб па разлі́ку, шлюб з-за раху́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éheschließung

f -, -en шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éhe

f -, -n шлюб, сяме́йнае жыццё

éine ~ schlíeßen* [éingehen*] — узя́ць шлюб

~ bréchen* — паруша́ць шлю́бную ве́рнасць

die ~ schéiden* [áuflösen, trénnen*] — скасава́ць шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zivilehe

[-'vi:l-]

f -, -n грамадзя́нскі шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ziviltrauung

[-'vil:-]

f -, -en грамадзя́нскі шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)