шлюб м.

1. Éhe f -, -n;

шлюб з каха́ння Líebesehe f;

шлюб з разлі́ку Vernúnft¦ehe f, Verstándes¦ehe f;

няро́ўны шлюб Míssheirat f -, Mesalliance [meza´lĭã:s] f -, -n;

фікты́ўны шлюб Schéinehe f;

пасве́дчанне аб шлю́бе Héirats¦urkunde f -, -n;

уступі́ць у шлюб héiraten vi, vt, sich verhéiraten, die Éhe schlíeßen*;

грамадзя́нскі шлюб stándes¦amtliche Tráuung;

быць у шлю́бе verhéiratet sein (з кім-н. mit D);

2. (абрад) Éheschließung f -, -en; Tráuung f -, -en (царкоўны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

civil marriage

грамадзя́нскі шлюб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разве́дзены (пра шлюб) geschíeden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

marriage of convenience

шлюб з разьлі́кам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

біга́мія ж. (двайны шлюб) Bigamíe f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Géldheirat

f -, -en шлюб па разлі́ку, шлюб з-за раху́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éheschließung

f -, -en шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éhe

f -, -n шлюб, сяме́йнае жыццё

éine ~ schlíeßen* [éingehen*] — узя́ць шлюб

~ bréchen* — паруша́ць шлю́бную ве́рнасць

die ~ schéiden* [áuflösen, trénnen*] — скасава́ць шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tráuung

f -, -en вянча́нне; шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vermählung

f -, -en шлюб, вясе́лле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)