fault
[fɔlt]
1.
n.
1) недахо́п -у m., зага́на f.; брак -у m.
to find fault with — знахо́дзіць зага́ну, пярэ́чыць чаму́-н., крытыкава́ць
2) памы́лка, хі́ба f.
3) віна́ f.; праві́на f.; злачы́нства n.
4) Geol. зрушэ́ньне n., зрух -у m.
2.
v.i.
1) Geol. зру́хвацца, зьмяшча́цца (пра го́рныя паро́ды)
2) памыля́цца
3.
v.t.
1) Geol. выкліка́ць зрушэ́ньне
2) пярэ́чыць; крытыкава́ць
•
- in fault
- at fault
- to a fault
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
exception
[ɪkˈsepʃən]
n.
1) вы́нятак -ку m.
with the exception of… — за вы́няткам каго́-чаго́
2) пярэ́чаньне, запярэ́чаньне n.
to take exception —
а) не згаджа́цца з чым, пярэ́чыць
б) чу́цца абра́жаным
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
deny
[dɪˈnaɪ]
v.t. -nied, -nying
1) пярэ́чыць
2) адмаўля́ць
to deny someone the favor — адмо́віць каму́-н. у паслу́зе
3) адмаўля́цца; адпіра́цца; адрака́цца
to deny oneself something — адмаўля́ць сабе́ ў чым-н.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verbítten
* vt
sich (D) etw. ~ — пярэ́чыць, пратэстава́ць су́праць чаго́-н.
ich verbítte mir díesen Ton — прашу́ не размаўля́ць са мной такі́м то́нам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wíder=
аддз. і неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на дзеянне, накіраванае супраць дзеяння, выказанага асноўным дзеясловам: wíderhallen адбіва́цца (пра гук); widerspréchen* пярэ́чыць, супярэ́чыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
conflict
[ˈkɑ:nflɪkt]
1.
n.
1) змага́ньне n., канфлі́кт -у m.
2) разыхо́джаньне n., супярэ́чнасьць f., калі́зія f.
conflict of opinions — супярэ́чнасьць пагля́даў
2. [kənˈflɪkt]
v.i.
1) быць у супярэ́чнасьці, пярэ́чыць; разыхо́дзіцца (у ду́мках)
2) змага́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
beánstanden
vt пярэ́чыць; пратэстава́ць (супраць чаго-н.), выка́зваць незадавальне́нне (з прычыны чаго-н.); падава́ць рэклама́цыю (на што-н.)
das ist zu ~ — гэ́та выкліка́е пярэ́чанне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erwídern
1.
vt адка́зваць (на што-н.)
2.
vi (auf A) пярэ́чыць; адка́зваць
éinen Besúch ~ — адда́ць візі́т
j-s Líebe ~ — адказа́ць каму́-н. узае́мнасцю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dispute
[dɪˈspju:t]
1.
v.i.
1) спрача́цца, дыскутава́ць
2) свары́цца
2.
v.t.
1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца
2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць
3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць
3.
n.
спрэ́чка f., ды́спут -у m., сва́рка f.
beyond dispute — бясспрэ́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
protest
1. [ˈproʊtest]
n.
1) пратэ́ст -у m.
2) апратэстава́ньне n. (вэ́ксаля)
2. [prəˈtest]
v.i.
1) пратэстава́ць
2) пярэ́чыць, не згаджа́цца з пастано́вай
3) апратэсто́ўваць, афіцы́йна заяўля́ць
to protest one’s innocence — урачы́ста заяві́ць аб сваёй няві́ннасьці (у су́дзе)
4) апратэсто́ўваць (вэ́ксаль)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)