exception
n.
1) вы́нятак -ку m.
with the exception of… — за вы́няткам каго́-чаго́
2) пярэ́чаньне, запярэ́чаньне n.
to take exception —
а) не згаджа́цца з чым, пярэ́чыць
б) чу́цца абра́жаным
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)