verbítten
* vt
sich (D) etw. ~ — пярэ́чыць, пратэстава́ць су́праць чаго́-н.
ich verbítte mir díesen Ton — прашу́ не размаўля́ць са мной такі́м то́нам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)