protest

1. [ˈproʊtest]

n.

1) пратэ́ст -у m.

2) апратэстава́ньне n.э́ксаля)

2. [prəˈtest]

v.i.

1) пратэстава́ць

2) пярэ́чыць, не згаджа́цца з пастано́вай

3) апратэсто́ўваць, афіцы́йна заяўля́ць

to protest one’s innocence — урачы́ста заяві́ць аб сваёй няві́ннасьці (у су́дзе)

4) апратэсто́ўваць э́ксаль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)