пярэ́чыць

1. (каму-н.) widerspréchen* неаддз. vi (D);

пярэ́чыць само́му сабе́ sich (D) selbst widerspréchén*;

2. (чаму-н.) im Wíderspruch stehen* (zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

opponíeren

vi апані́раваць, пярэ́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

contradictious

[kɑ:ntrəˈdɪkʃəs]

adj.

які́ пярэ́чыць; перако́рлівы, сварлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contradict

[,kɑ:ntrəˈdɪkt]

v.t.

1) пярэ́чыць, запярэ́чваць

2) супярэ́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

negate

[nɪˈgeɪt]

v.

пярэ́чыць; прызнава́ць нява́жным; касава́ць, анулява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адказа́ць ántworten vi, beántworten vt; erwídern, entgégnen vi, vt (пярэчыць);

адказа́ць на пачуццё ein Gefühl erwídern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Éinrede

f -, -en пярэ́чанне

~ erhében* — пярэ́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinsprache

f -, -n пярэ́чанне

~ erhében* — пярэ́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

objector

[əbˈdʒektər]

n.

той, хто пярэ́чыць; супраці́ўнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

talk back

informal

пярэ́чыць, агрыза́цца, адка́зваць няве́тліва, без паша́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)