Verbum

incidental

[,ɪnsɪˈdentəl]

1.

adj.

1) малава́жны

incidental details — малава́жныя падрабя́знасьці

2) выпадко́вы

an incidental encounter with an old friend — выпадко́вая сустрэ́ча з стары́м ся́брам

3) пабо́чны (пра ко́шты, выда́ткі)

2.

n.

не́шта пабо́чнае, другара́днага значэ́ньня

•

- incidental to

passing

[ˈpæsɪŋ]

1.

adj.

1) міну́чы; нядо́ўгатрыва́лы

2) мімалётны; выпадко́вы

a passing fancy — мімалётнае захапле́ньне

3) перахо́дны

a passing mark — перахо́дная адзна́ка

2.

n.

1) міна́ньне n., адыхо́д, ад’е́зд -у m.

2) брод -у m.

3) сьмерць f.

•

- in passing

incident

[ˈɪnsɪdənt]

1.

n.

1) здарэ́ньне n., інцыдэ́нт -у m., вы́падак -ку m.

2) эпізо́д -у m.; сцэ́на f., фрагмэ́нт -а m.

2.

adj.

1) уласьці́вы; выпадко́вы

2) які́ па́дае

rays of light incident upon a mirror — про́мні сьвятла́, які́я па́даюць на люстэ́рка

moment

[ˈmoʊmənt]

n.

1) мо́мант -у m.; хвілі́на, хвілі́нка f.

in a moment — за хвілі́нку

One moment, please — Адну́ хвілі́нку, калі́ ла́ска

2) чалаве́к на ча́се

ally of the moment — выпадко́вы саю́зьнік

3) ва́жнасьць f., значэ́ньне n.

a matter of moment — ва́жная спра́ва

chance

[tʃæns]

1.

n.

1) наго́да f., шанс, ша́нец -цу m.

it’s his last chance — Гэ́та яго́ны апо́шні ша́нец

2) магчы́масьць, праўдападо́бнасьць f.

3) лёс -у m., уда́ча f., шча́сьце n.

4) здарэ́ньне n., вы́падак -ку m.

5) ры́зыка f., аза́рт -у m.

to take a chance — рызыкава́ць

2.

v.

1) зда́рыцца выпадко́ва

I chanced to meet an old friend today — Я выпадко́ва спатка́ў сёньня старо́га ся́бру

2) выпадко́ва даве́дацца

He chanced to know — Ён выпадко́ва даве́даўся

3.

adj.

выпадко́вы

a chance visit — выпадко́вы візы́т

•

- by chance

- chance upon

- on the chance

- stand a chance

- the chances are

- the main chance

casual

[ˈkæʒuəl]

1.

adj.

1) выпадко́вы, непрадба́чаны, мімабе́глы

a casual meeting — выпадко́вае спатка́ньне

a casual glance — мімабе́глы по́зірк

2) про́сты, бесцырымо́нны

casual manners — про́стыя мане́ры

3) часо́вы, няста́лы

casual laborer — рабо́тнік, які́ ня ма́е ста́лае пра́цы

4) про́сты, выго́дны

casual clothing — выго́дная во́пратка

2.

n.

часо́вы рабо́тнік

scratch

[skrætʃ]

1.

v.t.

1) абдзіра́ць; ша́рпаць

Your shoes have scratched the floor — Ты паша́рпаў чараві́камі падло́гу

2) дра́паць; рабі́ць дра́піны

The cat scratched him — Кот падра́паў яго́

3) чу́хаць

He scratched his head — Ён пачу́хаў галаву́

4) чы́ркаць

to scratch a match on the wall — чыркану́ць запа́лкай аб сьцяну́

5) крэ́мзаць; піса́ць сьпяша́ючыся

6) зь ця́жкасьцю сабра́ць або́ наскрэ́бсьці (гро́шай)

2.

v.i.

1) дра́цца; дра́пацца

2) чу́хацца

3) рыпе́ць, дра́паць (пра пяро́)

4) зь ця́жкасьцю дава́ць ра́ды

3.

n.

1) дра́піна f

2) скрып, рып -у m., дра́паньне n.

the scratch of a pen — дра́паньне пяра́ (гук)

3) Sport. лі́нія ста́рту

4.

adj.

1) сабра́ны насьпе́х, збо́рны

a scratch meal — згатава́ны насьпе́х абе́д або́ вячэ́ра

a scratch football team — сабра́ная насьпе́х футбо́льная кама́нда

2) выпадко́вы

a scratch shot — выпадко́вы стрэл

•

- from scratch

- scratch out

- up to scratch