выпадко́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпадко́вы выпадко́вая выпадко́вае выпадко́выя
Р. выпадко́вага выпадко́вай
выпадко́вае		 выпадко́вага выпадко́вых
Д. выпадко́ваму выпадко́вай выпадко́ваму выпадко́вым
В. выпадко́вы (неадуш.)
выпадко́вага (адуш.)		 выпадко́вую выпадко́вае выпадко́выя (неадуш.)
выпадко́вых (адуш.)
Т. выпадко́вым выпадко́вай
выпадко́ваю		 выпадко́вым выпадко́вымі
М. выпадко́вым выпадко́вай выпадко́вым выпадко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпадко́вы, -ая, -ае.

1. Які паявіўся, узнік непрадугледжана.

Выпадковая памылка.

В. госць.

Выпадковае знаёмства.

2. Які бывае не заўсёды, ад выпадку да выпадку.

Выпадковыя заработкі.

|| наз. выпадко́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпадко́вы случа́йный; неча́янный; нево́льный; привходя́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпадко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’явіўся, узнік выпадкова, нечакана; непрадугледжаны. Выпадковы спадарожнік. Выпадковы госць.

2. Які адбываецца ад выпадку да выпадку, не заўсёды. Выпадковыя наведванні. Выпадковыя заработкі.

3. Не агавораны пэўнымі правіламі, патрабаваннямі. Выпадковы рэпертуар. Выпадковыя назіранні. // Пра чалавека, які займае якое‑н. месца беспадстаўна.

4. Не абумоўлены непасрэднай прычынай. Выпадковы поспех.

5. Учынены без намеру. [Ягупла].. сказаў у прысутнасці прафесара лішняе і хацеў цяпер, каб словы ягоныя прафесар прыняў як выпадковыя. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

случа́йный выпадко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́ш

‘выпадковы дотык да більярднага шара’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ту́ш
Р. ту́шу
Д. ту́шу
В. ту́ш
Т. ту́шам
М. ту́шы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спарады́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Непастаянны, выпадковы, які праяўляецца нерэгулярна.

Спарадычная з’ява.

|| наз. спарады́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туш³, -у, м.

Выпадковы дотык да шара пры гульні на більярдзе, што лічыцца за ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпадко́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. выпадковы.

2. Выпадковая акалічнасць.

Перашкодзіла в.

Па шчаслівай выпадковасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампане́йскі², -ая, -ае (разм.).

Пра непланамерную арганізацыю работы: бессістэмны, выпадковы, які праводзіцца нерэгулярна, рыўкамі.

К. метад работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)