prevail
[prɪˈveɪl]
v.i.
1) існава́ць, быць распаўсю́джаным або́ агу́льна ўжыва́ным
That custom still prevails — Гэ́ны звы́чай яшчэ́ існу́е
2) пераважа́ць, мець перава́гу
3) перамага́ць; асі́льваць; дасяга́ць мэ́ты
to prevail against one’s foe — перамагчы́ свайго́ во́рага
•
- prevail on
- prevail upon
- prevail with
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
repel
[rɪˈpel]
1.
v.t. (-ll-)
1) адпі́хваць; адганя́ць, адбіва́ць
to repel the enemy — адбі́ць во́рага
2) адкіда́ць (прапано́ву)
2.
v.i.
1) ня зьме́швацца
Oil and water repel each other — Але́й і вада́ ня зьме́шваюцца
2) адштурхо́ўвацца (як часьці́нкі з адно́лькавымі электры́чнымі зара́дамі)
3) выкліка́ць агі́ду, непрыя́знасьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
conquer
[ˈkɑ:ŋkər]
1.
v.t.
1) заваёўваць (край)
2) перамага́ць, пераадо́льваць (во́рага, сон, страх)
3) перасі́льваць, перадо́льваць
to conquer a bad habit — перадо́лець благу́ю звы́чку
4) перамо́жна ўзьбіра́цца на го́рныя вяршы́ні, здабыва́ць го́рныя вяршы́ні
2.
v.i.
быць перамо́жцам, рабі́ць заваява́ньні, перамага́ць
to conquer or die — перамагчы́ або́ паме́рці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sap
I [sæp]
n.
1) сок -у m. (у расьлі́нах)
2) Sl. ду́рань -ня m., дуры́ла -ы m. & f.
II [sæp]
1.
v.t. (-pp-)
1) рабі́ць падко́п, разбура́ць падму́рак
2) аслабля́ць, зьнясі́льваць, мардава́ць
The extreme heat sapped our strength — Празьме́рная гарачыня́ зьнясі́ліла нас
3) Milit. капа́ць, падво́дзіць са́пу, траншэ́ю, падко́п
4) капа́ць тунэ́ль
2.
n.
са́па f., падво́джаньне са́пы пад пазы́цыю во́рага
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spray
I [spreɪ]
1.
n.
1) пы́рскі pl.
2) спрэй -ю m., ва́дкасьць для пульвэрыза́цыі
3) spray gun — пульвэрыза́тар, распыля́льнік, абпы́рсквальнік -а m.
2.
v.t.
1) пы́рскаць, абпы́рскваць; крапі́ць, пакрапі́ць
2) распыля́ць
3) абсыпа́ць
to spray the enemy with bullets — абсы́паць во́рага ку́лямі
II [spreɪ]
n.
сьцяблі́на f., мала́я галі́нка
a spray of lilacs — галі́нка бэ́зу
a spray of berries — сьцяблі́на я́гадніку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
contain
[kənˈteɪn]
1.
v.t.
1) зьмяшча́ць
Books contain information — Кні́гі зьмяшча́юць інфарма́цыю
This pitcher will contain a quart of milk — Гэ́ты збано́к зьме́сьціць лі́тар малака́
2) мець у сабе́
One meter contains 100 centimeters — Адзі́н мэ́тар ма́е 100 цэнтымэ́траў
3) стры́мваць
to contain oneself — стры́мвацца, вало́даць сабо́ю
4) Milit. стры́мваць, затры́мваць, акружа́ць (во́рага)
5) Math. дзялі́цца
10 contains 2 and 5 — Дзе́сяць дзе́ліцца на два й пяць
2.
v.i.
стры́мвацца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ally
I [əˈlaɪ]
1.
v.t. -lied, -lying
1) злуча́ць
to ally oneself — уступа́ць у хаўру́с, саю́з; заключа́ць умо́ву
2) Pass. быць зьвя́заным
Norwegian is nearly allied to Danish — Нарвэ́ская мо́ва ве́льмі блі́зкая да да́цкае
2.
v.i.
заключа́ць хаўру́с, саю́з
to ally against the common enemy — заключы́ць саю́з супро́ць супо́льнага во́рага
II [ˈælaɪ]
n., pl. -lies
1) хаўру́сьнік -а, саю́зьнік -а m.
2) памага́ты -ага; памо́чнік -а m., памо́чніца f.; прыхі́льнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
smash
[smæʃ]
1.
v.t.
1)
а) разьбіва́ць
to smash a window — разьбі́ць акно́
б) выло́мваць
to smash a door in — вы́садзіць дзьве́ры
в) плю́шчыць (уда́рам)
2) Figur. разьбіва́ць, аспрэ́чваць
to smash an argument — разьбі́ць аргумэ́нт
3) адбіва́ць (напа́д), зьнішча́ць (во́рага)
4) мо́цна ўдара́ць (мя́чык, асо́бу)
2.
v.i.
1) банкрутава́ць, руйнава́цца
2) разьбіва́цца, удара́цца
The car smashed into a tree — Машы́на разьбі́лася аб дрэ́ва
3.
n.
1) сутыкне́ньне n. (напр. дзьвюх машы́наў)
2) бра́згат -у m. (пабі́тага шкла)
3) крах -у m., банкру́цтва n.
4) informal по́сьпех -у m. (тэатра́льны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
attack
[əˈtæk]
1.
v.t.
1) напада́ць, атакава́ць
to attack an enemy — напа́сьці на во́рага
2) энэргі́чна бра́цца за што
to attack a task — шчы́ра ўзя́цца за спра́ву; нава́львацца (на е́жу), накіда́цца
3) апано́ўваць, напада́ць
Locusts attacked the crops — На пасе́вы напа́ла саранча́
4) напада́ць, крытыкава́ць
2.
v.i.
напада́ць
The enemy attacked at dawn — Во́раг напа́ў на сьвіта́ньні
3.
n.
1) ата́ка f.; наступле́ньне n., напа́д -у m.
2) пры́ступ -у m., прыпа́дак -ку m. (хваро́бы, зло́сьці)
3) напа́сьць f.; напа́дкі pl. only
to be under violent attack — быць прадме́там гвалто́ўнай напа́сьці, напа́дак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
накірава́ць, накіро́ўваць
1. ríchten vt; áusrichten vt; léiten vt; orientíeren vt; lénken vt (на што-н. auf A);
накірава́ць на слу́шны шлях in die ríchtige Bahn lénken;
накірава́ць ува́гу каго-н. j-n áufmerksam máchen (на што-н. auf A);
накірава́ць збро́ю на во́рага die Wáffe gégen [wíder (высок.)] den Feind ríchten;
2. (паслаць, адправіць) schícken vt, (ent)sénden* vt; verwéisen* vt (да каго-н. auf A); delegíeren vt; éinweisen* vt (у санаторый і г. д.);
накірава́ць на вучо́бу (у ВНУ) zum Stúdi¦um schícken;
3. (адрасаваць) ríchten vt (да каго-н. an A);
накіру́йце ва́шу зая́ву да яго́ ríchten Sie Ihr Gesúch an ihn
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)