Verbum

prevail

v.i.

1) існава́ць, быць распаўсю́джаным або́ агу́льна ўжыва́ным

That custom still prevails — Гэ́ны звы́чай яшчэ́ існу́е

2) пераважа́ць, мець перава́гу

3) перамага́ць; асі́льваць; дасяга́ць мэ́ты

to prevail against one’s foe — перамагчы́ свайго́ во́рага

•

- prevail on

- prevail upon

- prevail with