repel

[rɪˈpel]

1.

v.t. (-ll-)

1) адпі́хваць; адганя́ць, адбіва́ць

to repel the enemy — адбі́ць во́рага

2) адкіда́ць (прапано́ву)

2.

v.i.

1) ня зьме́швацца

Oil and water repel each other — Але́й і вада́ ня зьме́шваюцца

2) адштурхо́ўвацца (як часьці́нкі з адно́лькавымі электры́чнымі зара́дамі)

3) выкліка́ць агі́ду, непрыя́знасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)