ally

I [əˈlaɪ]

1.

v.t. -lied, -lying

1) злуча́ць

to ally oneself — уступа́ць у хаўру́с, саю́з; заключа́ць умо́ву

2) Pass. быць зьвя́заным

Norwegian is nearly allied to Danish — Нарвэ́ская мо́ва ве́льмі блі́зкая да да́цкае

2.

v.i.

заключа́ць хаўру́с, саю́з

to ally against the common enemy — заключы́ць саю́з супро́ць супо́льнага во́рага

II [ˈælaɪ]

n., pl. -lies

1) хаўру́сьнік -а, саю́зьнік -а m.

2) памага́ты -ага; памо́чнік -а m., памо́чніца f.; прыхі́льнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)