кружы́цца
1. sich dréhen;
2. (апісваць кругі – пра драпежную птушку) Kréise zíehen*, kréisen vi;
3. (насіцца ў паветры – пра снег, пыл) wírbeln vi;
4. (блукаць) umhér¦irren vi (s);
кру́жыцца ў галаве́, кру́жыцца галава́ mir wird [ist] schwínd(e)lig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
moon
[mu:n]
1.
n.
1) ме́сяц -а m. (спадаро́жнік Зямлі́)
2) ме́сячнае сьвятло́
3) спадаро́жнік плянэ́ты
the moons of Jupiter — спадаро́жнікі Юпі́тэра
2.
v.
блука́ць бязьдзе́йна, як у сьне; пазіра́ць абыя́кава
•
- once in a blue moon
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кружы́ць
1. dréhen vt, im Kreis(e) dréhen;
2. (рухацца па крузе) Kréise zíehen*, kréisen vi;
я́страб кру́жыць der Hábicht zieht Kréise;
3. (пра мяцеліцу, завею) wírbeln vi;
мяце́ліца кру́жыць der Schnéesturm wírbelt;
4. (блукаць) umhér¦irren vi (s);
гэ́та кру́жыць яму́ галаву́ das steigt ihm zu Kopf
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
schwéifen
1.
vi (s, h) высок. блука́ць, хадзі́ць
séine Gedánken ~ in die Zúkunft — ён адда́ўся ма́рам пра бу́дучае
2.
vt
1) тэх. закругля́ць
2) паласка́ць (бялізну)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stray
[streɪ]
1.
v.i.
1) блудзі́ць; блука́ць, туля́цца, бадзя́цца; адбіва́цца (ад ста́тку)
2) зьбіва́цца з пра́вільнага шля́ху
2.
adj.
які́ блука́е, туля́ецца, які́ заблудзі́ў, адбі́ўся ад грамады́, аблу́дны
stray dog — бяздо́мны саба́ка
3.
n.
бадзя́га, туля́га -і m. & f.; чалаве́к, які́ заблудзі́ў, жывёліна, што адбілася ад ста́тку
•
- strays
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wándern
vi (s) вандрава́ць (пяшком); займа́цца турдзмам; падаро́жнічаць; блука́ць; качава́ць
die Wólken ~ — во́блакі плыву́ць
die Gedánken wánderten in die Férne — ду́мкі не́сліся ўда́леч
er ließ die Blícke von éinem zum ándern ~ — ён пераво́дзіў по́зірк з аднаго́ на друго́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stréifen
1.
vt
1) рабі́ць пало́сы
2) дакрана́цца (да чаго-н.); закрана́ць
3) зніма́ць, сця́гваць
die Ärmel in die Höhe ~ — закаса́ць рукавы́
2.
vi (s, h) блука́ць, ры́скаць; вандрава́ць
séine Beríchte stréiften ans Märchenhafte — яго́ паведамле́нні нага́двалі вы́думку [вы́мысел]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
írren
1.
vi блука́ць, хадзі́ць
2.
(sich) памыля́цца
sich in j-m, in etw. (D) ~ — памыля́цца ў кім-н., чым-н.
sich in der Persón ~ — абазна́цца ў чалаве́ку, прыня́ць аднаго́ чалаве́ка за друго́га
sich im Ábteil ~ — памылі́цца ў купл
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wándeln
1.
vi (s) хадзі́ць, блука́ць
auf dem Wége des Rúhmes ~ — ісці́ па шляху́ сла́вы
auf Érden ~ — жыць на зямлі́ [све́це]
ein ~des Léxikon — жарт. хадзя́чая энцыклапе́дыя
wie ein ~des Gespénst áussehen* — мець вы́гляд хадзя́чай сме́рці
2.
vt (з)мяня́ць, ператвара́ць (у што-н.)
3.
(sich) мяня́цца
(in A) ператвара́цца (у што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
umgehen
I úmgehen
* vi (s)
1) прахо́дзіць (пра час)
2) хадзі́ць, цыркулява́ць (пра чуткі)
3) (mit D) мець зно́сіны (з кім-н.)
4) (mit D) абыхо́дзіцца (з кім.н.)
◊ ságe mir, mit wem du úmgehst, und ich will dir ságen, wer du bist — скажы́ мне, хто твой ся́бра, i я скажу́ табе́, хто ты сам
5) (mit D) насі́цца (з думкай)
6) блука́ць, бадзя́цца
7) круці́цца (пра кола)
II umgéhen
* vt
1) абыхо́дзіць (тс. вайск.)
2) пазбяга́ць
3) абыхо́дзіць, паруша́ць (закон і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)