schwifen

1.

vi (s, h) высок. блука́ць, хадзі́ць

sine Gednken ~ in die Zkunft — ён адда́ўся ма́рам пра бу́дучае

2.

vt

1) тэх. закругля́ць

2) паласка́ць (бялізну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)