wándern
vi (s) вандрава́ць (пяшком); займа́цца турдзмам; падаро́жнічаць; блука́ць; качава́ць
die Wólken ~ — во́блакі плыву́ць
die Gedánken wánderten in die Férne — ду́мкі не́сліся ўда́леч
er ließ die Blícke von éinem zum ándern ~ — ён пераво́дзіў по́зірк з аднаго́ на друго́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)