Verbum

удзе́л м

1. Téilnahme f -, -n, Betéiligung f -, -en, Ánteil m -(e)s, -e (у чым-н an D); Mítarbeit f - (супрацоўніцтва); Mítwirkung f - (у канцэрце і г. д.);

шыро́кі удзе́л bréite Téilnahme;

прыма́ць удзе́л sich betéiligen (у чым-н an D); mítmachen vt (разм); mítwirken vi (bei, in D); mit [von] der Partíe sein (bei D) (разм);

пры удзе́ле каго-н únter Betéiligung [Téilnahme] von (D);

мець пра́ва удзе́лу téilnahmeberechtigt sein;

гэ́та зда́рылася без яе́ удзе́лу sie hatte kéinen Ánteil darán;

удзе́л у вы́барах Wáhlbeteiligung f -

цярпе́ць

1. (боль, холад і г. д.) léiden* vt, ertrágen* vt;

цярпе́ць боль Schmérzen ertrágen*;

2. (набрацца цярпення) sich gedúlden, sich mit Gedúld wáppnen;

3. (дапускаць) dúlden vt, léiden* vt; sich (D) etw. gefállen lássen*;

гэ́та не це́рпіць адкла́ду das dúldet kéinen Áufschub;

4. (страту і г. д.) léiden* vt, erléiden* vt;

цярпе́ць паражэ́нне éine Níederlage erléiden* [davóntragen*]; éine Schláppe erléiden*;

цярпе́ць няўда́чу éinen Mísserfolg háben;

не цярпе́ць каго-н j-n nicht léiden [áusstehen, ertrágen] können*;

час не це́рпіць die Zeit drängt;

спра́ва не це́рпіць die Sáche hat Éile

адысці́

1. (пакінуць) sich zurückziehen*, wéggehen* vi (s);

2. (пра цягнік і г. д) ábfahren* vi (s);

3. (адхіліцца) ábkommen* vi (s), ábweichen* vi (s) (ад чаго-н von D);

4. (парваць сувязь) sich entfrémden (ад каго-н, чаго-н D); sich ábwenden* (von D);

5. (адваліцца) ábgehen* vi (s), ábfallen* vi (s); sich áblösen;

6. (скончыцца, мінуць) vorübergehen* vi (s), zu Énde sein;

7. (ажыць, адтаць) wíeder zu sich kómmen*, wíeder áufleben; wíeder warm wérden;

8. (перайсці ва ўласнасць каму-н) j-s Éigentum wérden

нагна́ць

1. (дагнаць) éinholen vt;

2. (сабраць у адным месцы) zusámmentreiben* vt, zusámmenbringen* vt;

3. (выканаць тое, што не было зроблена своечасова) áufholen vt, náchholen vt;

4. (унушыць якое-н пачуццё) éinjagen vt, éinflößen vt;

нагна́ць сон müde máchen; j-n éinschläfern;

нагна́ць стра́ху на каго-н j-m Schrécken [Angst] éinjagen; j-m Furcht éinflößen;

5. (пра спірт і г. д.) brénnen*;

нагна́ць аско́му разм éinen fáden Geschmáck im Múnd háben; перан j-m auf die Nérven géhen*

◊ нагна́ць цану́ den Preis hóchtreiben* аддз

сачы́ць

1. fólgen vi (s) (за кім-н D), verfólgen vt;

сачы́ць вача́мі за кім-н j-n (A) mit den Augen verfólgen;

2. (назіраць за кім-н, чым-н) beóbachten vt; ein Áuge auf j-n háben; bespítzeln vt (шпіёніць);

3. (клапаціцца аб кім-н, чым-н, даглядаць каго-н) sórgen vi (für A), áufpassen vi (auf A), Acht gében* (auf A);

сачы́ць за рабо́тай машы́ны die Arbeit éiner Maschíne überwáchen;

сачы́ць за тым, каб … dafür sórgen, dass …;

сачы́ць за сабо́й Wert auf sein Äußeres légen