vor=
1) знаходжанне перад чым-н.: vórliegen
2) папярэднічанне чаму-н.: vórbereiten падрыхто́ўваць
3) дзеянне ў прысутнасці каго-н.: vórlesen
4) дзеянне, якое з’яўляецца ўзорам, прыкладам каму-н.: vórmachen паказа́ць, як рабі́ць
5) перавагу чаго-н.: vórherrschen панава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)