Verbum

lóben

vt (um, für A, wegen G) хвалі́ць (за што-н), ухваля́ць

◊ jéder Krämer lobt séine Wáre — ≅ ко́жная жа́ба-кво́чка сваё бало́та хва́ліць; дзе хво́я ні стаі́ць, свайму́ бо́ру шумі́ць

j-n über den grünen Klée ~ — захвалі́ць каго́-н.

man soll den Tag nicht vor dem Ábend ~ — ≅ кураня́т уво́сень лі́чаць