play
[pleɪ]
1.
n.
1) гульня́ f
2) ход -у m. (у гульні́ ў ша́шкі)
3) п’е́са f.
2.
v.
1) гуля́ць
to play with children — гуля́ць зь дзе́цьмі
to play tennis (football) — гуля́ць у тэ́ніс (футбо́л)
to play cards — гуля́ць у ка́рты
2) граць
а) на музы́чным інструмэ́нце
б) ро́лю на сцэ́не
3) разы́грываць
to play a mean trick — ашука́ць каго́
to play a trick — адпалі́ць шту́ку
4) прыкі́двацца
to play sick — прыкі́двацца хво́рым
•
- fair play
- in play
- play back
- play down
- play off
- play up to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schánde
f - га́ньба, со́рам
Schmach und ~! — со́рам і га́ньба!
Ármut ist kéine ~ — ≅ сярмя́га – не знява́га, а жупа́н – не вялі́кі пан
die ~ muss gelöscht wérden — га́ньбу трэ́ба змыць
j-m ~ máchen, j-n in ~ bríngen* — выкліка́ць га́ньбу на каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórdermann
m -(e)s, -männer
1) які́ стаі́ць напе́радзе (тс.вайск.)
auf ~ stéhen* — стая́ць адзі́н за адны́м
auf ~ tréten* — стаць адзі́н за адны́м
den ~ überspríngen* — апярэ́дзіць каго́-н.; атрыма́ць што-н. [дабі́цца чаго́-н.] без чаргі́
2) старэ́йшы (званнем, рангам, пасадай і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wégkommen
* vi (s) разм. адыхо́дзіць, сыхо́дзіць, ад’язджа́ць, з’язджа́ць
2) (j-m) прапада́ць (у каго-н. – пра рэчы)
3) адчапі́цца, адкруці́цца, адкара́скацца, адвяза́цца
gut dabéi ~ — лёгка [уда́ла, шчаслі́ва] адчапі́цца
er kónnte nicht über íhre Tréulosigkeit ~ — ён ніцк не мог праба́чыць ёй здра́ды
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wólke
f -, -n во́блака, хма́ра
die ~ zieht sich zusámmen — хма́ра згушча́ецца
der Hímmel ist ganz mit ~n bedéckt — не́ба заця́гнута хма́рамі
j-n in die ~n erhében* — перан. ве́льмі [залі́шне] расхва́льваць каго́-н.
in den ~n schwében — луна́ць у абло́ках
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúweisen
* vt (D)
1) накіро́ўваць, назнача́ць (напр. на працу)
2) прадстаўля́ць, назнача́ць (напр. пенсію); адво́дзіць (што-н. каму-н.); адлі́чваць (суму каму-н.); надзяля́ць (каго-н. чым-н.); вайск. прыдава́ць (напр., сродкі часцям)
3) прадпі́сваць (што-н. каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pácken
1.
vt
1) кла́сці, пакава́ць
◊ j-n in Wátte ~ — ≅ трыма́ць каго́-н. пад каўпако́м
2) хапа́ць, схапі́ць
es hat mich gepáckt — мяне́ прыхапі́ла, я захварэў
3) ахапля́ць (пра пачуццё)
2.
(sich)
разм. выбіра́цца
pack dich! — вымята́йся!, ідзі́ прэч!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Hérrschaft
f -, -en
1) панава́нне, ула́да
j-n únter séine ~ bríngen* — падпара́дкаваць каго́-н. сваёй ула́дзе
die ~ über etw. (A) verlíeren* — тра́ціць ула́ду над чым-н.
~ über sich háben — вало́даць сабо́й
2) pl паны́, гаспадары́
méine ~en! — пано́ве!, спадары́!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
губля́ць verlíeren* vt; éinbüßen vt (цярпець страты); verlústig gehen* (што-н G) (пазбаўляцца);
губля́ць каго-н з по́ля зро́ку j-n aus den Áugen verlíeren*;
не губля́ць му́жнасці den Mut nicht sínken lássen*, den Mut nicht verlíeren*;
губля́ць аўтарытэ́т séine Autorität éinbüßen;
губля́ць час Zeit verlíeren*;
губля́ць надзе́ю die Hóffnung áufgeben* [verlíeren*];
губля́ць на чым-н bei etw. (D) éinen Verlúst erléiden*, bei etw. (D) verlíeren*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
уле́гчы
1. (аддацца справе) sich híngeben*, sich wídmen (D);
2. (уцягнуцца ў што-н) éine Vórliebe fássen (für A); von éiner Léidenschaft erfásst wérden (für A);
3. (заляцацца да каго-н) j-m den Hof máchen; poussíeren [pu- i pʊ-] vi (mit D) (фліртаваць з кім-н);
4. (кінуцца наўздагон) lósjagen аддз vi (s), (dahín)jágen vi (s), (dahín)stürmen vi (s), lósstürmen vi (s), lós¦schießen* аддз vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)