áuftreten

* vi (h, s)

1) ступа́ць; наступа́ць на што-н.

fest [sícher] ~ — ступа́ць цвёрда [упэўненна] (тс. перан.)

2) выступа́ць (на сцэне, на сходзе ў якасці каго-н.)

3) з’яўля́цца, сустрака́цца, папада́цца

Éisen tritt dort sélten auf — жале́за там сустра́каецца рэ́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)