fsthalten

* аддз.

1.

vt

1) (мо́цна) трыма́ць

2) затры́мліваць; арышто́ўваць

2.

vi (an D) прытры́млівацца, трыма́цца (чаго-н.)

an siner Minung ~ — цвёрда трыма́цца сваёй ду́мкі

3.

(sich)

(an D) мо́цна трыма́цца (за каго-н., за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)