pipe

[paɪp]

1.

n.

1) труба́ f. (напр. вадаправо́дная)

2) лю́лька, пі́пка f. (для курэ́ньня)

3) ду́дка, жале́йка f.; фле́йта f.

4) pipes —

а) дуда́ f.

б) тру́бы арга́наў

2.

v.i.

1) ігра́ць на жале́йцы, дудзе́ або́ на які́м-н. духавы́м музы́чным інструмэ́нце

2) сьвіста́ць, пяя́ць, як пту́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

труба́ ж

1. Rohr n -(e)s, -e; Röhre f -, -n;

аэрадынамі́чная труб а́ Wíndkanal m -s, -näle;

падзо́рная труба́ Férnrohr n;

труба́ арга́на Órgelpfeife f -, -n;

2. муз Trompéte f -, -n;

◊ вы́лецець у трубу́ разм ruiníert sein;

прайсці́ (праз) аго́нь, ваду́ і ме́дныя трубы ≅ mit állen Wássern gewáschen sein; mit állen Húnden gehétzt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падве́сці

1. (прывесці) (zú)führen vt; zúleiten vt; herbéiführen vt, verlégen vt (напр трубы);

падве́сці во́йскі да (са́май) мяжы́ die Trúppen bis (únmittelbar) an die Grénze transportíeren [bríngen*];

2. (падкласці):

падве́сці фунда́мент untermáuern vt;

падве́сці ба́зу éine Básis scháffen*;

падве́сці мі́ну unterminíeren vt;

3. разм (паставіць у цяжкае становішча) ánführen vt; heréinlegen vt, áufsitzen lássen*, im Stich lássen*;

4.:

падве́сці вы́нікі (die) Bilánz [das Fázit] zíehen*; áuswerten vt;

5.:

падве́сці бро́вы die Áugenbrauen náchziehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sweat

[swet]

1.

n.

1) пот -у m.

He was in a cold sweat from fear — Яго́ абліло́ хало́дным по́там ад стра́ху

2) ві́льгаць f. (на шы́бах, тру́бах)

2.

v.i. sweat or sweated, sweating

1) паце́ць, патне́ць, макрэ́ць, управа́ць

2) паце́ць, запацява́ць (пра шкло)

3) informal паце́ць, ця́жка працава́ць

4) хвалява́цца

to sweat over delay — нэрвава́цца з прычы́ны затры́мкі

3.

v.t.

1) упа́рваць, заганя́ць (каня́)

2) прымуша́ць ця́жка працава́ць

3) прыліто́ўваць, пая́ць (мядзя́ныя тру́бы)

•

- sweat it out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

freeze

[fri:z]

1.

froze, frozen, freezing, – v.i.

1) замярза́ць, прымярза́ць

The water in the pipes froze — Вада́ ў тру́бах заме́рзла

The pipes froze — Тру́бы пазамярза́лі

2) маро́зіць

it is freezing today — Сёньня маро́зіць

3) паме́рзнуць

The flowers froze last night — Кве́ткі паме́рзьлі міну́лай но́ччу

4) застыва́ць (ад стра́ху, зьдзіўле́ньня)

2.

v.t.

1) замаро́жваць (і мя́са); пакрыва́ць лёдам

2) памаро́зіць (фля́нцы, кве́ткі)

3) ахаладжа́ць

4) informal замаро́жваць

to freeze wages (prices) — замаро́жваць заро́бкі (цэ́ны)

5) Med. замаро́жваць (для абязбо́льваньня)

3.

n.

1) замаро́жваньне n.

wage freeze — замаро́жваньне заро́бкаў

2) маро́зны, зімо́вы час

•

- freeze on to

- freeze out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verlégen

I

vt

1.

1) засуну́ць куды́-н., згубі́ць

2) адкла́дваць, перано́сіць (пасяджэнне і г.д.)

3) пераво́дзіць (у іншае месца)

4) кла́сці (цэглу, трубы)

5) перагаро́джваць (шлях)

j-m den Weg ~ — перагарадзі́ць каму-н. шлях

6) выдава́ць (кнігі)

2.

(sich)

(auf A) аддава́цца чаму́-н., стара́нна займа́цца чым-н.; захапля́цца чым-н.

sich auf Bríefmarkensammeln ~ — захапі́цца збо́рам пашто́вых ма́рак

sich aufs Bítten ~ — пача́ць упро́шваць

sich aufs Léugnen ~ — упіра́цца, насто́йліва адмаўля́ць што-н.

II

a засаро́млены, збянтэ́жаны

er wurde ~ — ён засаро́меўся [збянтэ́жыўся]

um éine Ántwort ~ sein — губля́цца ў по́шуках адка́зу

um éine Ántwort [éine Áusrede, éine Entschúldigung] nicht ~ sein — ≅ не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь; заўсёды мець напагато́ве адгаво́рку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúnge

f -, -n

1) анат. язы́к

mit der ~ ánstoßen* — шапялцвіць

sich (D) in die ~ béißen* — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)

j-m die ~ lösen — развяза́ць язы́к каму́-н.

séiner ~ fréien Lauf lássen* — распусці́ць язы́к

j-m das Wort von der ~ néhmen* — прадугада́ць, вы́значыць напе́рад чыю́-н. ду́мку

es brennt ihm auf der ~ — у яго́ язы́к свярбі́ць (паведаміць што-н.)

das Wort schwebt mir auf der ~, ich hábe das Wort auf der ~ — у мяне́ сло́ва кру́ціцца на языку́

mir hängt die ~ zum Hálse heráus — я паміра́ю ад сма́гі

2) язы́к (як характарыстыка ўласцівасцей чалавека)

éine böse ~ háben — быць злым на язы́к

3) язычо́к (чаравіка, трубы аргана)

4) тэх. спускавы́ кручо́к, ла́пка

5) стрэ́лка (вагаў)

◊ das Herz auf der ~ trágen* — быць шчы́рым [адкры́тым]

sich (D) die ~ verbrénnen* — прагавары́цца, збалбатну́ць лі́шняе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

call

[kɔl]

1.

v.t.

1) клі́каць, закліка́ць, зага́дваць

He called us to help him — Ён паклі́каў нас, каб дапамаглі́ яму́

He called a cab — Ён вы́клікаў таксі́

to call to order — закліка́ць да пара́дку

2)

а) скліка́ць, дава́ць сыгна́л

б) ва́біць, прына́джваць (зьвяра́)

3) выкліка́ць

to call the roll of the class — правяра́ць прысу́тнасьць ву́чняў

4) будзі́ць

5) зваць, называ́ць

They called him George —

а) Яго́ назва́лі Юркам

б) Яго́ зва́лі Юркам

to be called — зва́цца, называ́цца

the so-called — гэ́так зва́ны

6) тэлефанава́ць, звані́ць

7) лічы́ць, уважа́ць

I call this a good house — Я лічу́, што гэ́та до́бры дом

8) дамага́цца, жада́ць

The bank called my loan — Банк зажада́ў по́ўнае спла́ты маёй пазы́кі

9) абвяшча́ць, прадка́зваць, прадба́чваць

The forecast calls for rain — Прагно́з надво́р’я прадка́звае дождж

2.

v.i.

1) го́ласна гавары́ць, крыча́ць; гука́ць

He called from outside — Ён гукну́ў зво́нку

2) наве́дваць

to call on a sick friend — наве́даць хво́рага ся́бру

3.

n.

1) гука́ньне n., крык -у m.

2) гукава́я прына́да (на зьвяра́, пту́шку)

3) сыгна́л трубы́ (у во́йску)

4) за́клік, зваро́т -у m., клі́каньне n.; запро́сіны pl. only.

5) дзелавы́ візы́т; наве́даньне хво́рага ле́карам

6) каро́ткія адве́дкі

7) тэлефо́нны звано́к

There is a call for you — Цябе́ про́сяць да тэлефо́на

•

- be at call

- be on

- call back

- call down

- call in

- call into being

- call into existence

- call off

- call on

- call out

- call up

- within call

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

légen

1.

vt

1) кла́сці, палажы́ць

von sich (D) etw. ~ — зняць з сябе́ што-н. (частку вопраткі)

ein Schloss vor die Tür ~ — паве́сіць замо́к на дзве́ры

2) укла́дваць (трубы); ста́віць (міны)

den Fúßboden ~ — насціла́ць падло́гу

3) садзі́ць (бульбу і т.п.)

4)

Éier ~ — не́сці [кла́сці] я́йкі

j-m Kárten ~ — варажы́ць каму́-н. на ка́ртах

Wert [Gewícht] auf etw. (A) ~ — надава́ць значэ́нне чаму́-н.

den Grund zu etw. (D) ~ — пакла́сці асно́ву чаму́-н.

den Hund an die Kétte ~ — пасадзі́ць [навяза́ць] саба́ку на ланцу́г

ein Haus in Á- sche ~ — спалі́ць дом датла́ [дашчэ́нту]

in Trümmer ~ — разруйнава́ць, разбуры́ць

Híndernisse in den Weg ~ — рабі́ць перашко́ды

j-m etw. (A) zur Last ~ — абвінава́чваць каго́-н. у чым-н.

2.

(sich)

1) кла́сціся, лажы́цца

sich zu Bett ~ — кла́сціся спаць

sich vor Ánker ~ — стаць на цкар

2) сціха́ць

der Sturm légte sich — бу́ра сці́хла

sich auf etw. (A) ~ — энергі́чна бра́цца за што-н.

sich aufs [auf das] Bítten ~ — перайсці́ да про́сьбаў

sich für j-n ins Zeug ~ — заступі́цца за каго́-н.

sich in die Rúder [ins Rúder] ~ — нале́гчы на вёслы; заўзя́та ўзя́цца за спра́ву; разм. наці́снуць на што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)