труба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. труба́ тру́бы
трубы́
Р. трубы́ тру́б
Д. трубе́ тру́бам
В. трубу́ тру́бы
трубы́
Т. трубо́й
трубо́ю
тру́бамі
М. трубе́ тру́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

камнелито́й каменялі́ты, каменеадліва́ны;

камнелиты́е тру́бы каменялі́тыя (каменеадліва́ныя) тру́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́навы фа́новый;

~выя тру́бы — фа́новые тру́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зварны́, -а́я, -о́е.

Які атрымліваецца шляхам зваркі.

Зварныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазыўны́, -а́я, -о́е.

Які зазывае, гучыць як заклік.

Зазыўныя гукі трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́рны¹, -ая, -ае.

Які служыць для ўтварэння напору вадкасці.

Н. бак.

Напорныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мая́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Узвышацца над наваколлем.

Заводскія трубы маячылі ўдалечыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымага́рны тех. дымога́рный;

~ныя тру́бы — дымога́рные тру́бы;

д. кацёл — дымога́рный котёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вуглёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растру́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конусападобнае расшырэнне (трубы, адзення, абутку).

Боты з раструбамі.

|| прым. растру́бны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)