Трубы (тэхн.) 5/252, 370; 10/298—299

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Трубы»,

прыватнаўласніцкі герб.

т. 15, с. 535

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трубы,

пустацелыя доўгія вырабы.

т. 15, с. 534

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Матачныя трубы 2/411

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

труба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. труба́ тру́бы
трубы́
Р. трубы́ тру́б
Д. трубе́ тру́бам
В. трубу́ тру́бы
трубы́
Т. трубо́й
трубо́ю		 тру́бамі
М. трубе́ тру́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камнелито́й каменялі́ты, каменеадліва́ны;

камнелиты́е тру́бы каменялі́тыя (каменеадліва́ныя) тру́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́навы фа́новый;

~выя тру́бы — фа́новые тру́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зварны́, -а́я, -о́е.

Які атрымліваецца шляхам зваркі.

Зварныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазыўны́, -а́я, -о́е.

Які зазывае, гучыць як заклік.

Зазыўныя гукі трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́рны¹, -ая, -ае.

Які служыць для ўтварэння напору вадкасці.

Н. бак.

Напорныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)