úmkommen

* vi (s)

1.

гі́нуць

(пры аварыі і г.д.)

nichts ~ lássen* — не дава́ць нічо́му прапа́сці

◊ ich will gleich auf der Stélle ~, wenn ich (nicht)… — правалі́цца мне на гэ́тым са́мым ме́сцы, калі́ я (не)…

2) (vor D) знемага́ць, паміра́ць (напр., ад гарачыні, суму і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

durchbrechen

I dúrchbrechen

*

I

1.

vt прало́мваць, прабіва́ць (адтуліну)

2.

vi (s)

1) прабіва́цца (праз што-н.)

die Blüten bréchen durch — кве́ткі распуска́юцца

auf dem Eis ~ — правалі́цца пад лёд; прарыва́цца

2) права́львацца

II durchbréchen

* vt

1) прабіва́ць (сцяну, загароду); прарыва́ць (фронт)

2) паруша́ць (забарону)

die Schránken ~ — паруша́ць грані́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

экза́мен м. Prüfung f -, -en; Exámen n -s, - і -mina;

экза́мен па гісто́рыі Prüfung in Geschíchte, Geschíchteprüfung f;

усту́пны экза́мен Áufnahmeprüfung f;

выпускны́ экза́мен Ábschlussprüfung f; Abitúr n -s, -e (скар. Ábi n) (у сярэдняй школе); Réifeprüfung;

дзяржа́ўны экза́мен Stáatsexamen n;

палажэ́нне аб экза́менах Prüfungsordnung f -;

здава́ць экза́мен éine Prüfung áblegen [bestéhen*, máchen];

здаць экза́мен на «выда́тна» die Prüfung mit (dem Prädikát) «áusgezeichnet» áblegen [bestéhen*];

прыма́ць экза́мен die Prüfung ábnehmen*;

правалі́цца на экза́мене dúrchfallen* vi (s), durch die Prüfung [durchs Exámen] fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)