экза́мен м Prüfung f -, -en; Exmen n -s, - і -mina;

экза́мен па гісто́рыі Prüfung in Geschchte, Geschchteprüfung f;

усту́пны экза́мен ufnahmeprüfung f;

выпускны́ экза́мен bschlussprüfung f; Abitr n -s, -e (скар bi n) (у сярэдняй школе); Rifeprüfung;

дзяржа́ўны экза́мен Statsexamen n;

палажэ́нне аб экза́менах Prüfungsordnung f -;

здава́ць экза́мен ine Prüfung blegen [besthen*, mchen] здаць экза́мен на «выда́тна» die Prüfung mit (dem Prädikt) «usgezeichnet» blegen [besthen*];

прыма́ць экза́мен die Prüfung bnehmen*;

правалі́цца на экза́мене drchfallen* vi (s), durch die Prüfung [durchs Exmen] fllen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)