устанаві́ць кніжн.

1. (змясціць) гл. усталяваць 1.;

2. (наладзіць) hérstellen vt;

устанаві́ць су́вязь éine Verbíndung hérstellen; вайск. тс. die Verbíndung áufnehmen*;

устанаві́ць канта́кт з кім-н. mit j-m Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;

3. (увесці, вызначыць) féstsetzen аддз. vt, féstlegen vt; bestímmen vt; éinführen vt;

устанаві́ць час (die) Zeit bestímmen [féstlegen];

устанаві́ць цану́ den Preis féstsetzen;

4. юрыд., тс. перан. (выявіць, канстатаваць) féststellen аддз. vt, konstatíeren vt;

устанаві́ць факт éine Tátsache féststellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

settle

[ˈsetəl]

1.

v.t.

1) усталёўваць, вызнача́ць (да́ту, час), дамаўля́цца

to settle on a time for leaving — вы́значыць час вы́езду, дамо́віцца аб ча́се вы́езду

2) залаго́джваць, зала́джваць

I must settle all my affairs before going away — Я му́шу зала́дзіць усе́ свае́ спра́вы пе́рад вы́ездам

3) апла́чваць

to settle a bill — аплаці́ць раху́нак

4) засяля́ць; калянізава́ць

5) супако́йваць

A vacation will settle your nerves — Адпачы́нак супако́іць твае́ нэ́рвы

2.

v.i.

1) сялі́цца; асяля́цца

to settle separately — расьсяля́цца

2) ула́джвацца, уладко́ўвацца

We are settled in our new home — Мы ўладкава́ліся ў на́шым но́вым до́ме

3) вы́гадна ўладко́ўвацца (напр. у фатэ́лі)

4) абсяда́ць

The end of that wall has settled five centimeters — Кане́ц то́е сьцяны́ абсе́ў на пяць сантымэ́траў

•

- settle differences

- settle up

- settle down

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zúnge

f -, -n

1) анат. язы́к

mit der ~ ánstoßen* — шапялцвіць

sich (D) in die ~ béißen* — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)

j-m die ~ lösen — развяза́ць язы́к каму́-н.

séiner ~ fréien Lauf lássen* — распусці́ць язы́к

j-m das Wort von der ~ néhmen* — прадугада́ць, вы́значыць напе́рад чыю́-н. ду́мку

es brennt ihm auf der ~ — у яго́ язы́к свярбі́ць (паведаміць што-н.)

das Wort schwebt mir auf der ~, ich hábe das Wort auf der ~ — у мяне́ сло́ва кру́ціцца на языку́

mir hängt die ~ zum Hálse heráus — я паміра́ю ад сма́гі

2) язы́к (як характарыстыка ўласцівасцей чалавека)

éine böse ~ háben — быць злым на язы́к

3) язычо́к (чаравіка, трубы аргана)

4) тэх. спускавы́ кручо́к, ла́пка

5) стрэ́лка (вагаў)

◊ das Herz auf der ~ trágen* — быць шчы́рым [адкры́тым]

sich (D) die ~ verbrénnen* — прагавары́цца, збалбатну́ць лі́шняе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́ка (мн.

во́чы) н. Áuge n -s, -n;

раско́сыя во́чы Schlítzaugen pl;

до́брыя [дрэ́нныя, ке́пскія] во́чы (пра зрок) gute [schléchte] Áugen;

◊

няўзбро́еным во́кам mit blóßem Áuge;

кра́ем во́ка aus den Áugenwinkeln;

з во́ка на во́ка únter vier Áugen;

трапля́ць [трапля́цца] на во́чы únter die Áugen kómmen*;

хоць во́ка вы́калі es ist stóckdunkel [stóckfinster];

вы́значыць на во́ка nach Áugenmaß bestímmen;

як во́кам ахапі́ць sowéit das Áuge reicht;

заплю́шчваць [закрыва́ць] во́чы die Áugen schlíeßen*;

заплю́шчваць во́чы на што-н. ein Áuge [béide Áugen] zúdrücken, die Áugen vor etw. (D) verschlíeßen*; fünf geráde sein lássen*;

адкрыва́ць во́чы каму-н. на што-н. j-m über etw. (A) die Áugen öffnen;

не пака́зваць вачэ́й sich nicht blícken lássen*;

прагле́дзець усе́ во́чы sich die Áugen aus dem Kopf gúcken*;

для адво́ду вачэ́й zum Schein;

ва ўсі́х на вача́х vor aller Áugen;

сказа́ць у во́чы ins Gesícht ságen;

кі́дацца ў во́чы ins Áuge stéchen*;

не ве́рыць сваі́м вача́м séinen Áugen nicht tráuen;

не спуска́ць вачэ́й з каго-н. j-n nicht aus den Áugen lassen* [verlíeren*];

◊

глядзе́ць ва ўсе во́чы ganz Áuge sein;

глядзе́ць сме́рці ў во́чы dem Tod ins Áuge scháuen;

у яго́ во́чы вы́лезлі на лоб (ад здзіўлення) ihm fíelen béinahe die Áugen aus dem Kopf; er war éinfach platt (разм.);

ісці́ куды́ во́чы павяду́ць der Náse nach gehen*;

прэч з маі́х вачэ́й! geh mir aus den Áugen!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)