вызнача́ць, вы́значыць

1. (высветліць невядомае) ergründen vt, klárstellen аддз. vt, (áuf)klären vt, ins Réine bríngen*;

2. (устанавіць) bestímmen vt, féststellen аддз. vt;

вы́значыць тэ́рмін die Frist bestímmen;

вы́значыць узро́ст das Álter (áb)schätzen;

3. (абумовіць) bedíngen vt, hervórrufen* vt;

вы́значаны bedíngt (чым-н. durch A);

вы́значаны ча́сам zéitbedingt;

4. (абазначыць) markíeren vt, kénntlich máchen (чым-н. durch A);

5. (вынесці рашэнне, пастанову) beschlíeßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

draw a line, draw the line

вы́значыць лімі́т; усталява́ць мяжу́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́значаны

1. bestímmt; féstgelegt, féstgesetzt;

2. гл. вызначыцца, вызначыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абмежава́ць

1. (звузіць сферу дзейнасці) beschränken vt;

2. (вызначыць граніцу, мяжу) begrénzen vt, éine Grénze zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акрэ́сліць (вызначыць межы, аб’ём, памеры) bestímmen vt, féstlegen аддз. vt, féstsetzen аддз. vt;

акрэ́сліць сфе́ру [ко́ла]

дзе́яння den Wírkungsbereich [Wírkungskreis] bestímmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

quote

[kwoʊt]

1.

v.t.

1) цытава́ць

2) вызнача́ць

to quote a price on a home — вы́значыць цану́ до́му

3) браць у двуко́сьсе

2.

n.

1) цыта́та f.

2) двуко́сьсе n., чужасло́ў -ва m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

датава́ць​I

1. (абазначаць дату на чым-н.) datíeren vt; mit Dátum verséhen*; das Dátum [den Tag, die Zeit] ángeben*;

2. (вызначыць час) zéitlich bestímmen vt;

◊

датава́ць за́днім чысло́м zurückdatieren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расцэ́ньваць

1. (ацаніць) ábschätzen vt, bewérten vt, taxíeren vt; den Preis féstsetzen (G);

2. перан. (вызначыць адносіны) betráchten vt (als A); beúrteilen vt, (be)wérten vt; éinschätzen vt; hálten* vt (für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

locate

[ˈloʊkeɪt]

1.

v.t.

1) памяшча́ць, зьмяшча́ць

He located his office in the center of town — Ён разьмясьці́ў сваё бюро́ ў цэ́нтры го́раду

2) выяўля́ць месцазнахо́джаньне

to locate Miensk on the map — знайсьці́ Менск на ка́рце

3) вызнача́ць

to locate a highway — вы́значыць тра́су для аўтастра́ды

2.

v.i.

сялі́цца; разьмяшча́цца; знахо́дзіцца; ляжа́ць

Viciebsk is located on the Dzvina — Віцебск стаі́ць на Дзьвіне́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прызнача́ць, прызна́чыць

1. (вызначыць) bestímmen vt, féstsetzen vt; áussetzen vt (пенсію і г. д.);

прызнача́ць штраф éine Stráfe [ein Búßgeld] áuferlegen (каму-н. D);

прызнача́ць пасяджэ́нне éine Sítzung ánberaumen;

прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Sítzung auf den Ábend légen;

2. (на пасаду) ernénnen* vt, éinsetzen vt, bestímmen vt;

3. (лякарства, лячэнне) vórschreiben* vt, ánordnen vt; verschréiben* vt (прапісаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)