Verbum

settle

[ˈsetəl]

1.

v.t.

1) усталёўваць, вызнача́ць (да́ту, час), дамаўля́цца

to settle on a time for leaving — вы́значыць час вы́езду, дамо́віцца аб ча́се вы́езду

2) залаго́джваць, зала́джваць

I must settle all my affairs before going away — Я му́шу зала́дзіць усе́ свае́ спра́вы пе́рад вы́ездам

3) апла́чваць

to settle a bill — аплаці́ць раху́нак

4) засяля́ць; калянізава́ць

5) супако́йваць

A vacation will settle your nerves — Адпачы́нак супако́іць твае́ нэ́рвы

2.

v.i.

1) сялі́цца; асяля́цца

to settle separately — расьсяля́цца

2) ула́джвацца, уладко́ўвацца

We are settled in our new home — Мы ўладкава́ліся ў на́шым но́вым до́ме

3) вы́гадна ўладко́ўвацца (напр. у фатэ́лі)

4) абсяда́ць

The end of that wall has settled five centimeters — Кане́ц то́е сьцяны́ абсе́ў на пяць сантымэ́траў

•

- settle differences

- settle up

- settle down