Verbum

pféffern

vt

1) пярчы́ць

2) разм. шпурну́ць, кі́нуць (куды-н.)

◊ j-m den Pelz ~ — ≅ лупі́ць каго́-н. як cíдараву казу́

Raub

m -(e)s

1) рабу́нак, грабе́ж

2) здабы́ча;

an j-m etw. ~ begéhen* [verüben] гра́біць, рабава́ць каго́-н., што-н.

Sáite

f -, -n струна́

◊ ándere ~n áufziehen* — змяні́ць тон

j-m die ~n hoch spánnen — ≅ узя́ць каго́-н. у абаро́т

Genúgtuung

f -, -en задавальне́нне

j-m ~ gében* — задаво́ліць каго́-н.

~ verlángen — патрабава́ць задавальне́ння

séiner gróßen ~ Áusdruck gében* — вы́казаць вялі́кае задавальне́нне

gléichsehen

* аддз. vi (D) быць падо́бным (да каго-н., да чаго-н.)

das sieht ihm gleich — гэ́та на яго́ падо́бна

grüßen

vt віта́ць (каго-н.), віта́цца, здаро́ўкацца (з кім-н.); кла́няцца (каму-н.)

er lässt Sie ~ — ён шле Вам пакло́н

Hándschlag

m -(e)s, -schläge

1) уда́р руко́й

2) по́ціск рукі́

j-n durch ~ verpflíchten — узя́ць з каго́-н. абяца́нне

heráblassen

*

1.

vt

1) спуска́ць

2) уступа́ць (у цане)

2.

(sich) рабі́ць ла́ску

(каму-н.), ста́віцца пабла́жліва (да каго-н.)

hóchnehmen

* аддз. vt

1) падыма́ць

2) зрабі́ць вымо́ву (каму-н.)

3) вы́смеяць (каго-н.)

4) разм. ашука́ць, аблі- чы́ць, абдзялі́ць

máchtlos

a бяссі́льны, безабаро́нны, безула́дны

j-m, éiner Sáche (D) gegenü- ber ~ sein — быць бяссі́льным [слабы́м] супро́ць каго́-н., чаго́-н.