dispatch

[dɪˈspætʃ]

1.

v.t.

1) высыла́ць, адсыла́ць, пасыла́ць

to dispatch a telegram — вы́слаць тэлегра́му

2) ху́тка зрабі́ць

to dispatch one’s lunch — ху́тка папалу́днаваць

3) зако́нчыць, забі́ць

4) адпра́віць, пазбы́цца каго́-чаго́

2.

n.

1) вы́сылка, адпра́ўка f.

2) дыпляматы́чная дэпэ́ша, паведамле́ньне

3) спра́ўнасьць

4) аге́нцтва для даста́ўкі тава́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)