opposite

[ˈɑ:pəzɪt]

1.

adj.

1) супрацьле́жны, супрацьле́глы; які́ стаіць насу́праць

the house opposite to ours — дом, які́ стаі́ць насу́праць на́шага

2) адваро́тны

Sour is opposite to sweet — Кі́слы смак адваро́тны сало́дкаму

2.

n.

супрацьле́гласьць, супрацьле́жнасьць, адваро́тнасьць f.

3.

prep.

насу́праць каго́-чаго́

opposite the church — насу́праць царквы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)