Verbum

Únruhe

f -, -n

1) неспако́й, хвалява́нне, трыво́га

über etw. (A) in ~ sein — турбава́цца [непако́іцца, хвалява́цца] аб чым-н.

j-m ~ beréiten [bríngen*] — прычыня́ць [рабі́ць] каму́-н. турбо́ты [неспако́й]

j-n in ~ versétzen — усяля́ць у каго́-н. трыво́гу, хвалява́ць каго́-н.

2) pl хвалява́нні

~n entfáchen — распа́льваць хвалява́нні