Verbum

Zahn

m -(e)s, -Zähne

1) зуб

éinen ~ zíehen* — вырыва́ць зуб

die Zähne flétschen — вы́скаліць [вы́шчарыць] зу́бы, ска́ліць зу́бы

mit den Zähnen knírschen — скрыгата́ць зуба́мі

mit den Zähnen kláppern — ля́скаць зуба́мі (ад холаду і г.д.)

etw. zwíschen den Zähnen múrmeln — мармыта́ць што-н. скрозь зу́бы

◊ j-n auf den Zähnen fühlen — прашчу́пваць каго́-н.

die Zähne in die Wand háuen — ≅ пакла́сці зу́бы на палі́цу

Háare auf den Zähnen háben — быць зуба́стым

éinen ~ auf [gégen] j-n háben — мець зуб на каго́-н.

sich (D) an etw. (D) Zähne áusbeißen* — разм. палама́ць сабе́ зу́бы на чым-н.

die Zähne hében* — е́сці што-н. неахво́тна; ≅ круці́ць но́сам

◊ Áuge um Áuge, ~ um ~ — во́ка за во́ка, зуб за зуб

2) тэх. зубе́ц

fássen

1.

vt

1) хапа́ць, браць, лаві́ць

éinen Verbrécher ~ — cхапі́ць [арыштава́ць] злачы́нца

2) устаўля́ць у апра́ву [ра́му]

3) змяшча́ць

das Glas fasst ein Líter — у шкля́нку ўвахо́дзіць (адзі́н) літр

das können kéine Wórte ~ — гэ́тага не́льга вы́казаць ніцкімі сло́вамі

4) перан. разуме́ць, ахо́пліваць (розумам)

5) вайск. паража́ць, накрыва́ць агнём

6)

zu j-m Vertráuen ~ — прася́кнуцца даве́рам да каго́-н.

Hóffnung [Mut] ~ — акрыя́ць; ажы́ць ду́хам [душо́й]

sich (D) ein Herz ~ — сабра́цца з ду́хам, набра́цца хра́брасці

j-n ins Áuge ~ — сачы́ць за кім-н.

éinen Beschlúss ~ — прыня́ць рашэ́нне

Wúrzel ~ — пусці́ць карані́; перан. укарані́цца, прыві́цца

2.

vi схо́пліваць, схва́тваць

der Mörtel fasst — раство́р схва́твае [цвярдзе́е]

der Nágel fasst nicht — цвік не трыма́ецца

3.

(sich)

1) супако́йвацца, браць сябе́ ў ру́кі, сабра́цца з ду́мкамі

2)

sich kurz ~ — быць сці́слым

mögen*

1.

мадальны дзеяслоў (звычайна з адмоўем) жада́ць, хаце́ць

ich mag das nicht hören — я не жада́ю гэ́тага слу́хаць

2) у impf conj выражае ветлівую просьбу, пажаданне:

ich möchte Sie bítten — я хаце́ў бы прасі́ць Вас

ich möchte schwímmen lérnen — мне хаце́лася б навучы́цца пла́ваць

3) (без inf) vt каха́ць, любі́ць, упадаба́ць

die béiden ~ sich — яны́ каха́юць [лю́бяць] адзі́н аднаго́

ich mag ihn nicht — ён мне не падаба́ецца

er mag díese Spéise nicht — яму́ не падаба́ецца гэ́тая стра́ва

4) з уступным значэннем і значэннем пажадання, ускоснага загаду, часам пагрозы: (ня)ха́й…

möge kómmen*, was da will — (ня)ха́й бу́дзе, што бу́дзе

möge er kómmen! — няха́й ён пры́йдзе!

5) выражае няўпэўненае меркаванне:

es mag sein — мо́жа быць

er mag bald kómmen — ён, пэўна, ху́тка пры́йдзе

schwer

1.

a

1) ця́жкі, масі́ўны, гру́зны

ein ~er Pánzer — ця́жкі танк

2) ця́жкі, сур’ёзны

éine ~e Kránkheit — ця́жкая хваро́ба

éine ~e Áufgabe — ця́жкая зада́ча

~ krank — ця́жка хво́ры

~ behíndert [schwérbehindert] — (інвалі́д) з ця́жкімі пашко́джаннямі, непрацаздо́льны

3) ця́жкі, мо́цны, насы́чаны (пра ўдар, напоі)

~e Getränke — мо́цныя напо́і

éine ~e Luft — ця́жкае паве́тра

2.

adv ця́жка, з ця́жкасцю, насі́лу

er ist ~ von Begríff — ён насі́лу [ле́дзьве] разуме́е

er hört ~ — ён тугі́ на ву́ха

~ átmen — ця́жка ды́хаць

~ beláden — ця́жка нагру́жаны, прыгне́чаны, заклапо́чаны

~ bewáffnet — ця́жка ўзбро́ены

~ fállen* — дава́цца ця́жка

~ hálten* — быць ця́жкім [нялёгкім]

~ néhmen* — мо́цна браць да галавы́; ця́жка [балю́ча] перажыва́ць што-н. [рэагава́ць на што-н.]

~ verdáulich — цяжкастра́ўны

~ verständlich — незразуме́лы, малазразуме́лы

~ verträglich — няўжыўчывы, незгаво́рлівы

~ verwúndet — ця́жка пара́нены

érblich ~ belástet — з ве́льмі дрэ́ннай спа́дчынай

◊ áller Ánfang ist ~ — ≅ ця́жкі то́лькі пача́так

spréchen

*

1.

vi (mit j-m über A, von D) гавары́ць, размаўля́ць (з кім-н. аб кім-н., чым-н.)

gut [geläufig, flíeßend] Deutsch ~ — до́бра [бе́гла, свабо́дна] размаўля́ць па-няме́цку

durch [über] den Rúndfunk ~ — выступа́ць па ра́дыё

wir ~ uns noch! — мы яшчэ́ паразмаўлцем!

ich hábe mit dir zu ~ — мне трэ́ба з табо́й пагавары́ць

ich bin héute für ihn nicht zu ~ — я не прыму́ [не магу́ прыня́ць] яго́ сёння

auf j-n, auf etw. (A) zu ~ kómmen* — загавары́ць аб кім-н., аб чым-н.

auf j-n gut zu ~ sein — до́бра адкліка́цца аб кім-н., быць высо́кай ду́мкі аб кім-н.

2.

vt

1) гавары́ць

ein Úrteil ~ — выно́сіць прысу́д [прыгаво́р]

Recht ~ — выно́сіць рашэ́нне па спра́ве

j-m das Wort ~ — абараня́ць каго́-н.

man spricht — ка́жуць, гаво́раць, хо́дзяць чу́ткі

2) размаўля́ць, ве́сці размо́ву (з кім-н.)

3) (auf A) нагаво́рваць (што-н. на магнітафонную стужку)