Zahn

m -(e)s, -Zähne

1) зуб

inen ~ zehen* — вырыва́ць зуб

die Zähne fltschen — вы́скаліць [вы́шчарыць] зу́бы, ска́ліць зу́бы

mit den Zähnen knrschen — скрыгата́ць зуба́мі

mit den Zähnen klppern — ля́скаць зуба́мі (ад холаду і г.д.)

etw. zwschen den Zähnen mrmeln — мармыта́ць што-н. скрозь зу́бы

◊ j-n auf den Zähnen fühlen — прашчу́пваць каго́-н.

die Zähne in die Wand huen — ≅ пакла́сці зу́бы на палі́цу

Hare auf den Zähnen hben — быць зуба́стым

inen ~ auf [ggen] j-n hben — мець зуб на каго́-н.

sich (D) an etw. (D) Zähne usbeißen*разм. палама́ць сабе́ зу́бы на чым-н.

die Zähne hben*е́сці што-н. неахво́тна; ≅ круці́ць но́сам

uge um uge, ~ um ~ — во́ка за во́ка, зуб за зуб

2) тэх. зубе́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)