air
[er]
1.
n.
1) паве́тра n.; атмасфэ́ра f.; не́ба n.
Birds fly in the air — Пту́шкі лётаюць у паве́тры
2) рух паве́тра, ве́трык -а m.
a hot day without a breath of air — гара́чы дзень без найме́ншага паве́ву ве́трыку
3) этэ́р -у m.
to be/go on the air — быць у этэ́ры
4) Figur. публі́чнае выка́званьне
He gave air to his opinions — Ён публі́чна вы́казаў сваю́ свае́ пагля́ды
5) вы́гляд -у m.; мі́на, по́за; мане́ра f.
to assume solemn air — прыня́ць урачы́сты вы́гляд
6) мэлёдыя f.
a traditional air — стара́я мэлёдыя
2.
v.t.
1) праве́трываць, прасу́шваць
to air a room — праве́трыць пако́й
2) выка́зваць, абвяшча́ць
Do not air your troubles — Не агало́швай сваі́х бе́даў
3) ве́сьці на прагуля́нку
4) informal перадава́ць у ра́дыё або́ тэлеві́зіі
3.
v.i.
праве́трыцца; прайсьці́ся, прае́хацца
4.
adj.
1) авіяцы́йны; з самалёту
air photography — аэрафотазды́мка f.
2) паве́траны, у паве́тры
air dominance — перава́га ў паве́тры
air alert — паве́траная трыво́га
•
- airs
- by air
- clear the air
- get the air
- give the air
- in the air
- off the air
- on the air
- take the air
- up in the air
- walk on air