úntergehen

* vi (s)

1) захо́дзіць (пра свяцілы)

sein Stern ist úntergegangen — яго́ зо́рка пага́сла

2) тапі́цца, ісці́ на дно

3) гі́нуць, занепада́ць

die Wórte gíngen im Lärm únter — сло́вы патану́лі ў шу́ме

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geméssen

1.

part II ад méssen

*

2.

a

1) разме́раны, ме́рны

~er Schritt — ро́ўны [разме́раны] крок

2) дакла́дны, вы́значаны

~e Wórte — скупы́я сло́вы

~e Zeit — спарт. засе́чаны час

3.

adv ме́рна, разме́раным кро́кам [тэ́мпам]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scan

[skæn]

v.t. (-nn-)

1) ува́жна глядзе́ць або́ прыгляда́цца да каго́-чаго́

2) зірну́ць; бе́гла прагле́дзець

3) дзялі́ць радкі ве́рша на сто́пы

4) скандава́ць

а) чыта́ць або́ рэцытава́ць верш

б) выра́зна вымаўля́ць сло́вы

5) Comput. сканава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

slur

[slɜ:r]

1.

v.i. (-rr-)

1) невыра́зна вымаўля́ць

to slur one’s words — глыта́ць сло́вы

2) невыра́зна піса́ць, зьліва́ць лі́тары

3) чарні́ць; абража́ць

2.

n.

1) невыра́зная вымо́ва, гук

2) пля́ма (на рэпута́цыі); паклёп -у m., абра́за f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

derive

[dɪˈraɪv]

v.t.

1) атры́мваць; здабыва́ць; чэ́рпаць

to derive pleasure from — атрыма́ць прые́мнасьць ад

2) выво́дзіць з чаго́, вызнача́ць

3) пахо́дзіць, прасо́чваць пахо́джаньне ці пача́ткі

words derived from Latin — сло́вы лаці́нскага пахо́джаньня

4) рабі́ць высно́ву шля́хам дэду́кцыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pervert

1. [pərˈvɜ:rt]

v.

1) зво́дзіць, зьбіва́ць з пра́вільнага шляху́

2) перакру́чваць, скажа́ць (сло́вы)

3) злоўжыва́ць (сваі́мі здо́льнасьцямі)

4) выкліка́ць фізы́чнае або́ мара́льнае выраджэ́ньне; выраджа́цца; зво́дзіцца

2. [ˈpɜ:rvɜ:rt]

n.

выраджэ́нец, збачэ́нец -ца m. (асабл. сэксуа́льны), дэгенэра́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wound

I [wu:nd]

n.

1) ра́на f.

to dress a wound — перавяза́ць ра́ну

2) пашко́джаньне

II [wu:nd]

v.t.

ра́ніць, Figur. пара́ніць

His unkind words wounded her — Яго́ныя зло́сныя сло́вы пара́нілі ёй душу́

3. [waʊnd]

v., p.t., p.p. of wind

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спасла́цца sich berúfen*, sich bezíehen* (на каго-н auf A); verwéisen* vt, hínweisen* vt, Bezúg néhmen* (на што-н auf A);

спасла́цца на чыё-н меркава́нне sich auf j-s Méinung berúfen*;

спасла́цца на чые-н сло́вы j-s Wórte ánführen;

спасла́цца на заня́тасць die Überlástung vórschützen, sich auf Árbeitsüberlastung berúfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сло́ва н

1. Wort n -es, Wörter i Wórte;

заме́жнае сло́ва Frémdwort n;

2. (мова) Réde f -, -n, Ánsprache f -, -n;

усту́пнае сло́ва Eröffnungsansprache f;

вало́даць да́рам сло́ва rédegewandt sein, Rédnertalent besítzen*;

прасі́ць сло́ва ums Wort bítten*, sich zum Wort mélden;

даць сло́ва das Wort ertéilen;

узяць сло́ва das Wort ergréifen*;

заклю́чнае сло́ва Schlússwort n;

3. (абяцанне) Wort n -es, -e, Verspréchen n -s, -;

чалаве́к сло́ва ein Mann von Wort, ein Éhrenmann;

сло́ва го́нару! Éhrenwort!;

пару́шыць сло́ва sein Wort bréchen*;

стрыма́ць сло́ва (sein) Wort hálten*;

ве́рыць на сло́ва aufs Wort gláuben;

да сло́ва apropos [-´po:], übrigens, nebenbéi geságt;

сло́ва ў сло́ва Wort für Wort;

сло́ва за сло́ва ein Wort gab das ándere;

гу́чныя сло́вы gróße Wórte [Phrásen];

ця́жка сказа́ць сло́вмі es lässt sich schwer in Wórte fássen [in Wórten wíedergeben*];

не даць сказа́ць сло́ва nicht zu Wort kómmen lássen*;

не спыта́ць ні сло́ва пра што-н mit kéiner Sílbe nach etw. (D) frágen;

з яго́ слоў séinen Wórten nach, séiner Áussage nach;

гульня́ слоў Wórtspiel n -(e)s, -e;

крыла́тыя сло́вы geflügelte Wórte;

4. (сказанне) Mär f -, -en;

«Сло́ва пра пахо́д І́гаравы» «Die Mär vom Héereszug Ígors», «Das Ígorlied»;

◊ кіда́ць сло́вы на ве́цер in den Wind réden;

ні сло́ва! kéinen Laut!, still!;

адны́м сло́вам mit éinem Wort, kurz und gut;

на сло́вах in Wórten;

у яго́ сло́вы не разыхо́дзяцца са спра́вай er steht zu séinem Wort

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dart

[dɑ:rt]

1.

n.

1) дзі́дка, дро́цік -а m.

2) рапто́ўны імклі́вы рух

3) джа́ла n.

4) вы́тачка f. (у суке́нцы)

5) во́стры по́зірк, сло́вы

2.

v.

1) імча́цца (страло́ю), шмыгану́ць, шмы́гнуць

2) кіда́ць стрэ́лы (дзі́ды)

3) рабі́ць вы́тачкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)