сло́ва
1. Wort
заме́жнае сло́ва Frémdwort
2. (мова) Réde
усту́пнае сло́ва Eröffnungsansprache
вало́даць да́рам сло́ва rédegewandt sein, Rédnertalent besítzen*;
прасі́ць сло́ва ums Wort bítten*, sich zum Wort mélden;
даць сло́ва das Wort ertéilen;
узяць сло́ва das Wort ergréifen*;
заклю́чнае сло́ва Schlússwort
3. (абяцанне) Wort
чалаве́к сло́ва ein Mann von Wort, ein Éhrenmann;
сло́ва го́нару! Éhrenwort!;
пару́шыць сло́ва sein Wort bréchen*;
стрыма́ць сло́ва (sein) Wort hálten*;
ве́рыць на сло́ва aufs Wort gláuben;
да сло́ва apropos [-´po:], übrigens, nebenbéi geságt;
сло́ва ў сло́ва Wort für Wort;
сло́ва за сло́ва ein Wort gab das ándere;
гу́чныя сло́вы gróße Wórte [Phrásen];
ця́жка сказа́ць сло́вмі es lässt sich schwer in Wórte fássen [in Wórten wíedergeben*];
не даць сказа́ць сло́ва nicht zu Wort kómmen lássen*;
не спыта́ць ні сло́ва пра што
з яго́ слоў séinen Wórten nach, séiner Áussage nach;
гульня́ слоў Wórtspiel
крыла́тыя сло́вы geflügelte Wórte;
4. (сказанне) Mär
«Сло́ва пра пахо́д І́гаравы» «Die Mär vom Héereszug Ígors», «Das Ígorlied»;
◊ кіда́ць сло́вы на ве́цер in den Wind réden;
ні сло́ва! kéinen Laut!, still!;
адны́м сло́вам mit éinem Wort, kurz und gut;
на сло́вах in Wórten;
у яго́ сло́вы не разыхо́дзяцца са спра́вай er steht zu séinem Wort
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)