Verbum

іншамоўныя словы

т. 7, с. 296

крыла́тыя сло́вы

т. 8, с. 507

пабочныя словы

т. 11, с. 462

службовыя словы

т. 15, с. 24

устарэлыя словы

т. 16, с. 270

устаўныя словы

т. 16, с. 271

АНТО́НІМЫ

(ад анты... + грэч. ...onyma імя),

словы адной і той жа часціны мовы з процілеглым значэннем. Гл. ў арт. Антанімія.

т. 1, с. 388

АМО́НІМЫ

(ад гама + грэч. onyma імя),

словы, што супадаюць у гучанні і напісанні, але маюць рознае значэнне. Гл. ў арт. Аманімія.

т. 1, с. 320

АМО́ГРАФЫ

[ад гама... + ...граф(ы)],

словы або іх формы, якія аднолькава пішуцца, але адрозніваюцца гучаннем (націскам) і значэннем. Напр.: «ка́са—каса́», «а́тлас—атла́с», «му́ка—мука́». Амографы можна адрозніць толькі ў кантэксце.

т. 1, с. 320

АМАФО́НЫ

[ад гама... + ...фон(ы)],

словы, аднолькавыя паводле гучання, але розныя па напісанні і значэнні. Параўн.: «грыб — грып», «род — рот», «везці — весці», «код — кот». Амафанія — звычайна вынік супадзення ў гучанні асобных формаў слова.

т. 1, с. 308