úntergehen

* vi (s)

1) захо́дзіць (пра свяцілы)

sein Stern ist úntergegangen — яго́ зо́рка пага́сла

2) тапі́цца, ісці́ на дно

3) гі́нуць, занепада́ць

die Wórte gíngen im Lärm únter — сло́вы патану́лі ў шу́ме

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)