Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авдеёжиостуыьэюя
бвгдёжзийклмнпрстуфхцчшщ

расквашивать

расквашваць

расквашиваться

расквашвацца

расквитаться

расквітацца

раскиданный

раскіданы

раскидать

раскідаць, раскидать навоз — раскідаць (параскідаць) гной раскидать бумаги по полу — раскідаць (параскідаць) паперы па падлозе жизнь раскидала друзей по свету — жыццё раскідала (параскідала) сяброў па свеце

раскидаться

разг. раскідацца, разлегчыся, раскінуцца, рассесціся, разваліцца, раскінуцца, по большому двору раскидались постройки — па вялікім двары раскідаліся (параскідаліся) будынкі раскідацца

раскидистый

раскідзісты, разгалісты, разгаты, раскидистый дуб — раскідзісты дуб

раскидной

раскідны, раскладны, раскидной стол — раскідны (раскладны) стол

раскидывание

раскіданне, см. раскидыватьраскіданне, разгортванне, распасціранне, расстаўлянне, разгортванне, см. раскидывать

раскидывать

раскідаць, раскідваць, раскидывать камни — раскідаць (раскідваць) камяні (каменне) II несовер. раскідаць, раскідваць, расстаўляць, разгортваць, распасціраць, расстаўляць, разгортваць, см. раскинуть