изумить
здзівіць, уразіцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
изумиться
здзівіццаизумление
здзіўленне, в изумлении — у здзіўленні достойный изумления — які здзіўляе к величайшему изумлению — на вялікае здзіўленне от изумления — ад здзіўлення приводить, привести в изумление — дзівіць, здзівіць, выклікаць, выклікаць здзіўленне приходить, прийти в изумление — дзівіцца, здзівіцца с изумлением — са здзіўленнемизумлённый
здзіўлены, уражаны, неприятно изумлённый — непрыемна ўражаныизумлять
дзівіць, здзіўляць, уражваць, уражацьизумляться
дзівіцца, здзіўляццаизумруд
ізумрудизумрудно-зеленый
ізумрудна-зялёныизумрудный
ізумрудныизуродование
знявечанне, псаванне