спорить
несовер. спрачацца, см. поспоритьзмагацца, ісці ў заклад, закладацца, о вкусах не спорят — аб густах не спрачаюццаVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
спориться
быць спорным, ісці спорна, когда весело живётся, работа спорится — калі весела жывецца, работа ідзе спарнейспорность
спрэчнасцьспорный
спрэчныспоро
спорнаспоровик
спаравікспоровые
споравыяспоровый
споравыспорогоний
спарагонійспородерма
спарадэрма