занозить
застраміцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
заноровиться
занаравіццазанос
заносзаносить
I несовер. заносіць, заносіць, засыпаць, заносіць, замятаць, заносіць, уносіць, упісваць, запісваць, узнімаць, уздымаць, замахвацца, намервацца, см. занестизанасіцьзаноситься
I несовер. разг. ганарыцца, задавацца, захапляцца, см. занестисьзаносіцца, засыпацца, замятацца, уносіцца, упісвацца, запісвацца, узнімацца, уздымацца, см. заноситьзанасіццазаносный
заноснызаносчиво
фанабэрыста, ганарыстазаносчивость
фанабэрыстасць, фанабэрлівасцьзаносчивый
фанабэрысты, фанабэрлівы, ганарыстызаночевать
заначаваць