Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

занозить

застраміць

заноровиться

занаравіцца

занос

занос

заносить

I несовер. заносіць, заносіць, засыпаць, заносіць, замятаць, заносіць, уносіць, упісваць, запісваць, узнімаць, уздымаць, замахвацца, намервацца, см. занестизанасіць

заноситься

I несовер. разг. ганарыцца, задавацца, захапляцца, см. занестисьзаносіцца, засыпацца, замятацца, уносіцца, упісвацца, запісвацца, узнімацца, уздымацца, см. заноситьзанасіцца

заносный

заносны

заносчиво

фанабэрыста, ганарыста

заносчивость

фанабэрыстасць, фанабэрлівасць

заносчивый

фанабэрысты, фанабэрлівы, ганарысты

заночевать

заначаваць