Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

внушаемость

унушальнасць

внушать

несовер. выклікаць, абуджаць, усяляць, пасяляць, надаваць, навяваць, унушаць, это внушает мне отвращение — гэта выклікае (абуджае) у мяне агіду его вид внушает мне опасение за его здоровье — яго выгляд выклікае ў мяне (пасяляе ў мяне, навявае мне) боязь за яго здароўе внушать страх — выклікаць страх навучаць, угаворваць, намаўляць, пераконваць, всегда внушал ему, что необходимо заниматься — заўсёды ўгаворваў (пераконваў) яго, што трэба займацца

внушаться

выклікацца, абуджацца, усяляцца, пасяляцца, надавацца, навявацца, унушацца, навучацца, угаворвацца, намаўляцца, пераконвацца, см. внушать

внушение

ср. выкліканне, усяленне, навяванне, см. внушатьнамова, угавор, парада, он действует по внушению приятелей — ён дзейнічае па намове прыяцеляў она не слушалась внушений — яна не слухалася парад (угавораў) вымова, напамінак, сделать строгое внушение — зрабіць строгую вымову (строгі напамінак) унушэнне, гіпноз, массовое внушение — масавы гіпноз лечить внушением — лячыць унушэннем (гіпнозам)

внушённый

выкліканы, абуджаны, уселены, паселены, нададзены, навеяны, навучаны, угавораны, намоўлены, перакананы, см. внушить

внушительно

значна, паважна

внушительность

значнасць, паважнасць

внушительный

значны, паважны, вялікі, буйны

внушить

совер. выклікаць, абудзіць, усяліць, пасяліць, надаць, навеяць, унушыць, навучыць, угаварыць, намовіць, пераканаць, см. внушать