Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

раздёргивать

несовер. разг. расскубаць, разрываць, расшморгваць

раздёргиваться

расшморгвацца, см. раздёрнутьсярасскубацца, разрывацца, расшморгвацца, см. раздёргивать

раздёрнутый

расшмаргнуты

раздёрнуть

расшмаргнуць

раздёрнуться

расшмаргнуцца

раздирание

раздзіранне

раздирать

раздзіраць, разрываць

раздираться

раздзірацца, разрывацца

раздирающий

які (што) раздзірае, які (што) разрывае, страшэнны, жахлівы, раздирающий душу крик — страшэнны (жахлівы) крык

раздобреть

распаўнець, растаўсцець, разбыцца