Verbum

местничество

месніцтва

местность

мясцовасць, мясціна

местный

мясцовы, 2) местный падеж грам. — месны склон

место

ср. месца, уступить место — уступіць месца место заключения — месца зняволення детское место анат. разг. — плацэнта место общего пользования — месца агульнага карыстання населённое место офиц. — населенае месца месца, мясціна, на месте преступления — на месцы злачынства не к месту — недарэчы (не да месца) к месту — дарэчы общее место — агульнае месца (разважанне) больное место — слабае (балючае, хворае) месца ни с места — ні з месца иметь место — мець месца узкое место — вузкае месца с места на место — з месца на месца глаза на мокром месте — вочы на мокрым месцы места (себе) не находить — месца (сабе) не знаходзіць сердце (душа) не на месте (у кого) — сэрца (душа) не на месцы (у каго) знать своё место — ведаць свае месца с места в карьер — з месца ў кар’ер нет места, не должно быть места (чему) — няма месца, не павінна быць месца (чаму)

местоблюститель

месцаахоўнік

местожительство

месцапражыванне

местоимение

займеннік

местоименный

займенны

местонахождение

месцазнаходжанне

местообитание

месцапражыванне