истец
ісцецVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
истечение
выцяканне, сканчэнне, до истечения срока — да сканчэння (заканчэння) тэрміну за истечением срока — з прычыны сканчэння тэрміну по истечении срока — па сканчэнні тэрмінуистечь
совер. выцечы, выйсці, мінуць, скончыцца, сплысці, сысці, сплысціистёртый
сцёрты, пацёрты, сцёрты, сцёрты, см. истеретьистёсанный
счасаныистёсывать
счэсвацьистёсываться
счэсваццаистина
ісціна, расходиться с истиной — не адпавядаць ісціне праўдаистинно
сапраўдыистинность
праўдзівасць